กาลครั้งหนึ่งมีขอทานคนหนึ่งชื่อแดง อาศัยอยู่ในเมืองแห่งหนึ่งที่เจริญรุ่งเรืองมาก มีความก้าวหน้าทางเศรษฐกิจและด้วยความที่ในเมืองมีความต่างชั้นทางวรรณะของคนร่ำรวยกับคนจนจึงทำให้ในเมืองมีขอทานเป็นจำนวนมากแต่ละวันขอทานแทบจะหาเงินไม่ได้เลยทั้งๆที่ขอทานขยันออกไปขอทานหาเงินมากตั้งเเต่เช้ายันเย็น และมีเศรษฐีคนหนึ่งชื่อว่าเบิร์ดเขามีฐานะร่ำรวยมากๆเขาเฝ้ามองขอทานคนนี้มาโดยตลอด ด้วยความสงสารขอทานคนนี้เขาจึงได้มอบเงินให้เป็นประจำ เศรษฐีพูดกับขอทานคนนี้ว่า

เบิร์ด: เรามองนายมานานละ เห็นว่านายเป็นคนยากจน แต่นายมีความขยันมากขยันทำมาหากิน ไม่ไปลักขโมย ของใคร วันนี้เราจะให้เงินนาย10,000 บาทเพื่อให้นายเก็บไว้กินไว้ใช้

แดง: ขอบคุณมากๆขอบคุณจากใจนายเป็นที่ร่ำรวยเเละจิตใจดีมากขอให้นายเจริญยิ่งขึ้นไปเราขอถามอะไรนายอย่างนึงสิ

เบิร์ด: ได้สินายอยากถามอะไรเราถามมาได้เลยนะ

แดง: ทำไมนายถึงได้ร่ำรวยขนาดนี้ทำไมเราไม่โชคดีเหมือนนายบ้าง เราอยากรวยเหมือนนายจะได้ไม่ต้องมานั่งขอทานแบบนี้

เบิร์ด: เมื่อก่อนเราก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไรมากนักพอมีพอกินแต่จนวันหนึ่งเราลองเปิดใจมาเล่นเว็บ mobet จนเราได้มีเงินทองได้ทุกวันนี้

แดง: งั้นหรอ!! เราอยากลองบ้างจังนายสอนเราได้ไหมเราอยากลองเล่นบ้างจัง

เบิร์ด: ได้สิ แต่ก่อนอื่นเราจะสอนนายไว้อย่างหนึ่งนะเล่นแต่พอประมาณวันละนิดวันละหน่อยได้แล้วรีบถอนนายอย่าโลภนักล่ะ

แดง: เอาสิ เราจะฟังคำที่นายบอกทำตามที่เจ้าบอก

เบิร์ด: เอาล่ะ! นายพร้อมจะเปิดใจมาลองเล่นเว็บ mobet แล้วใช่ไหม?

แดง: ใช่เราพร้อมสมัครแล้ว

     ต่อมาเศรษฐีก็ได้สอนให้ขอทานโหลดแล้วเล่นเว็บ mobet เเละเขาก็ได้เล่นอย่างมีสติตามที่เศรษฐีได้กล่าวเตือนไว้กับเขาเพราะการพนันมีได้มีเสียและเขาก็เล่นอย่างไม่โลภได้น้อยเอาน้อยได้มากเอามากดีกว่าไม่ได้อะไรเลยโดยเขาไม่โลภที่จะหวังได้มากๆในทุกวันจนเขามีเงินมีทองไม่ต้องไปขอทานอีก และเขาก็ได้ขอบคุณเศรษฐีอีกครั้งที้ทำให้ชีวิตเขาดีขึ้นและเขาก็บอกว่าจะเล่นอย่างมีสติไม่โลภเกินไป